Η πλάνη McNamara ( McNamara fallacy)

 Η πλάνη McNamara ( McNamara fallacy)

     Η πλάνη McNamara ( McNamara fallacy ,επίσης γνωστή ως ποσοτική πλάνη) έλαβε το όνομά της από τον Robert  McNamara 1,  πρόεδρο της Ford Motor Company και στη συνέχεια Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ από το 1961 έως το 1968 . Αναφέρεται στη διαδικασία λήψης απόφασης η οποία βασίζεται αποκλειστικά σε ποσοτικές παρατηρήσεις (ή μετρήσεις) και την παράβλεψη όλων των άλλων παραμέτρων. Ο Robert McNamara σπούδασε στο Harvard School of Business. εργάστηκε για την εταιρεία Ford βοηθώντας την να ανακτήσει τις απώλειες και να επιτύχει εξαιρετικές επιδόσεις. Αυτό το πέτυχε με σχολαστική ανάλυση δεδομένων. Αυτός και τα μέλη της ομάδας του θεωρούνταν τα «whiz boys» που μπορούσαν να ανατρέψουν οποιαδήποτε κατάσταση με προτάσεις βασισμένες στην ανάλυση δεδομένων. Δεδομένου του ιστορικού του, διορίστηκε Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Η στρατηγική του McNamara για την επικράτηση στον πόλεμο βασίστηκε στο μοντέλο το οποίο ανέπτυξε στη Ford, όπου τα πάντα μετρήθηκαν και ποσοτικοποιήθηκαν.

      Η πλάνη McNamara ,συσχετίζεται πολύ συχνά με τον πόλεμο του Βιετνάμ, όπου η ανάλυση του πολέμου περιορίστηκε σε ένα μαθηματικό μοντέλο: Με την αύξηση των εκτιμώμενων θανάτων του εχθρού και την ελαχιστοποίηση των δικών του, η νίκη θεωρείτο εξασφαλισμένη. Οι επικριτές αυτής της προσέγγισης σημειώνουν ότι ο ανταρτοπόλεμος, η ευρεία αντίσταση και οι αναπόφευκτες ανακρίβειες στις εκτιμήσεις των εχθρικών απωλειών τελικά κατέρριψαν αυτό το μοντέλο.

     Ο Ταξίαρχος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ Edward Lansdale 3 φέρεται να είπε στον McNamara,  ότι δεν έλαβε υπόψη τα συναισθήματα του αγροτικού βιετναμέζικου λαού. Ο McNamara σημείωσε την διαπίστωση του Landsdale στη λίστα του με μολύβι, ωστόσο μετά το έσβησε και είπε στον Lansdale ότι δεν μπορούσε να το μετρήσει, επομένως δεν πρέπει να είναι σημαντικό.

       Όσον αφορά την ιστορική περίοδο του πολέμου στο Βιετνάμ τώρα. Ο στόχος του πολέμου δεν ήταν για τις ΗΠΑ να καταλάβουν εδάφη του εχθρού, αλλά μάλλον να αποτρέψουν την κομμουνιστική κυριαρχία στη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτό παρουσίαζε έναν υποκειμενικό και πολύπλοκο στόχο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος περιπλέκεται περαιτέρω από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν σκόπευαν να εισβάλουν στο Βόρειο Βιετνάμ και να καταλάβουν τη χώρα. Αυτό έθεσε το ερώτημα πώς οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τη νίκη σε έναν πόλεμο με τόσο διφορούμενους στόχους, ειδικά στην εποχή της κάλυψης του πολέμου από τα μέσα ενημέρωσης.

      Γνωστός για την εξάρτησή του στους αριθμούς και τις μετρήσεις για την επίλυση προβλημάτων, ο McNamara εισήγαγε μετρήσεις για τη απεικόνιση της προόδου και της νίκης στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αυτές οι μετρήσεις περιλάμβαναν τον αριθμό των νεκρών στρατιωτών, τον αριθμό και την ισχύ των βομβαρδισμών, τα όπλα που κατασχέθηκαν και τις απώλειες στρατευμάτων, μεταξύ άλλων. Ωστόσο, αυτό το οποίο απουσίαζε από αυτές τις μετρήσεις ήταν η συνεκτίμηση του ηθικού και της πίστης στον αγώνα του αγροτικού Βιετναμέζου λαού

      Η αποτυχία να συμπεριληφθούν μετρήσεις οι οποίες αναφέρονταν σε ποιοτικά στοιχεία καθώς και η ύπαρξη ενός ελαττωματικού συστήματος επιβράβευσης διοικητών το οποίο βασίζονταν αποκλειστικά και μόνο στην επίτευξη ποσοτικών στόχων έγινε γνωστή ως πλάνη McNamara. Τελικά, αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην ήττα των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ. Από αυτή την εμπειρία αντλήθηκαν διδάγματα και στους πόλεμους που ακολούθησαν, όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν, δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στην «κατάκτηση καρδιών και μυαλών» για να αποφευχθεί η επανάληψη των ίδιων λαθών.

      Τα μειονεκτήματα της « μανίας»  με τους αριθμούς και τους δείκτες του McNamara έδωσαν το όνομα σε μια στατιστική παθολογία γνωστή ως "McNamara's Fallacy". Η πλάνη του McNamara επισημάνθηκε για πρώτη φορά στο «Εταιρικές Προτεραιότητες: Μια συνεχής μελέτη των νέων απαιτήσεων στις επιχειρήσεις» του Daniel Yankelovich το 1972. Ειδικότερα :

-"Το πρώτο βήμα είναι να μετρήσετε οτιδήποτε μπορεί να μετρηθεί εύκολα.

-Το δεύτερο βήμα είναι να αγνοήσετε αυτό που δεν μπορεί εύκολα να μετρηθεί ή να του δώσετε μια αυθαίρετη ποσοτική τιμή.  Αυτό είναι τεχνητό και παραπλανητικό

- Το τρίτο βήμα είναι να υποθέσουμε ότι αυτό που δεν μπορεί να μετρηθεί εύκολα δεν είναι πραγματικά σημαντικό.  Αυτό είναι τύφλωση.

-Το τέταρτο βήμα είναι να πούμε ότι αυτό που δεν μπορεί να μετρηθεί εύκολα στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Αυτό είναι αυτοκτονία." *

 

         Αναπόφευκτα στη χάραξη στρατηγικής και πολιτικής, η υποκειμενικότητα θεωρείται συχνά ως κακή παράμετρος και η αντικειμενικότητα ως καλή. Αν κάποιος είναι αντικειμενικός, πρέπει να έχει κάτι αντικειμενικό να μετρήσει και να ελέγξει. Και αυτό αναμφισβήτητα απαιτεί αριθμούς και στατιστικά μοντέλα.

          Ο συνδυασμός και ο συσχετισμός των ποσοτικών και ποιοτικών στοιχείων αναπτύσσουν φυσικούς ελέγχους και ισορροπίες. Οι ποιοτικές πληροφορίες μας κάνουν να κατανοήσουμε  τους αριθμούς οι οποίοι πρέπει να μετρηθούν. Με τη σειρά τους, οι αριθμοί μας βοηθούν να εντοπίσουμε ασυνέπειες στις ποιοτικές πληροφορίες.

 

 Γιάννης Στάθης. 

 Μάρτιος 2024

 

1.Ρόμπερτ Μακναμάρα (αγγλικά: Robert Strange McNamara; 9 Ιουνίου 1916 – 6 Ιουλίου 2009) ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας και ο όγδοος Υπουργός Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, υπηρετώντας από το 1961 έως το 1968 υπό τους Προέδρους Τζον Φ. Κένεντι και Λύντον Τζόνσον. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κλιμάκωση της εμπλοκής των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο του Βιετνάμ.[15] Ο Μακναμάρα ήταν υπεύθυνος για τη θέσπιση της ανάλυσης συστημάτων στη δημόσια πολιτική, η οποία εξελίχθηκε στον κλάδο που είναι γνωστός σήμερα ως ανάλυση πολιτικής.

 2. Daniel Yankelovich (December 29, 1924 – September 22, 2017) was an American public opinion analyst and social scientist.[1]

 3.Edward Geary Lansdale (February 6, 1908 – February 23, 1987)[1] was a United States Air Force officer until retiring in 1963 as a major general before continuing his work with the Central Intelligence Agency (CIA). Lansdale was a pioneer in clandestine operations and psychological warfare.

 1. Rosenzweig P. McNamara and the evolution of modern management. [Last accessed on 2022 Jul 29];Harvard Business Review. 91(2010):87–93. 

 2. Yankelovich D. Corporate Priorities: A Continuing Study of the New Demands on Business. Stanford, CT: Yankelovich Inc; 1972.

Photo. Διαδίκτυο

read more

Οι ψυχολογικές συνέπειες του κακού χρέους.*

 Οι ψυχολογικές συνέπειες του κακού χρέους.*

Του Γιάννη Στάθη**

 «Οι πιστωτές έχουν καλύτερη μνήμη από τους οφειλέτες»

Βενιαμίν Φραγκλίνος

           Στους περισσότερους ανθρώπους ο όρος «χρέος» φέρνει αρνητικούς συνειρμούς και έχει συνδεθεί έντονα με την τελευταία δεκαετία.  Η κατανόηση των ψυχολογικών επιπτώσεων του χρέους είναι ουσιαστική γιατί δίνει έμφαση στην αξία της χρηματοοικονομικής παιδείας και του συνετού δανεισμού. Διεθνείς έρευνες έχουν γίνει με στόχο την σε  βάθος εξερεύνηση του πολύπλοκου πλέγματος συναισθημάτων και ενεργειών που περιβάλλουν τον δανεισμό , το χρέος και τις οικονομικές υποχρεώσεις . 

            Το συμπέρασμα είναι ότι   το  κακό χρέος  αναμφισβήτητα , μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην ψυχική μας υγεία . Όταν η συνεχής πίεση των οικονομικών υποχρεώσεων και το άγχος της εκπλήρωσης των πληρωμών, κυριαρχεί στην καθημερινότητα, μπορεί να έχει αντίκτυπο στο επίπεδο άγχους, και στη διάθεσή μας. Πρόκειται για ένα «βάρος» το οποίο μπορεί να επηρεάσει ακόμη και την αυτοεκτίμησή μας, κάνοντάς μας να νιώθουμε ανασφαλείς, ανεπαρκείς και ανήμποροι.

             Το κακό χρέος δεν είναι μια κατάσταση στην οποία καταλήγει κάποιος σκόπιμα και συνήθως  είναι ιδιαίτερα επώδυνη . Πραγματοποιώντας  μικρά βήματα προς τα εμπρός, είναι μια διαδικασία η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να νιώσουμε ξανά μια αίσθηση κατεύθυνσης, να ανακτήσουμε τον έλεγχο και να μειώσουμε το άγχος για να πραγματοποιήσουμε μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ της υγείας και των υποχρεώσεων μας.

               Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το χρέος επηρεάζει σημαντικά τις ψυχικές και συναισθηματικές καταστάσεις των ανθρώπων και  δίχως αμφιβολία δεν πρόκειται  μόνο για οικονομικό μέγεθος . Το να έχεις πολλά χρέη μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ένταση και άγχος. Φοβούμενοι τις συνέπειες της καθυστερημένης πληρωμής ή την αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών τους υποχρεώσεων, οι άνθρωποι συχνά βρίσκονται σε κατάσταση διαρκούς ανησυχίας.

                Το συναισθηματικό βάρος το οποίο προκαλεί  το χρέος είναι μια διαφορετική , ωστόσο  σημαντική ψυχολογική πτυχή του χρέους. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν συστολή  και τύψεις για το χρέος τους, επειδή μπορεί να το βλέπουν ως ένδειξη της δικής τους αποτυχίας ή ως απόδειξη των αλόγιστων δαπανών τους ή κακών επιλογών τους . Αυτή η συναισθηματική επιβάρυνση μπορεί να δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο στον οποίο το άγχος από το χρέος βλάπτει την ικανότητα κάποιου να διαχειρίζεται τα χρήματά του με σύνεση ή να παίρνει συνετές οικονομικές αποφάσεις.

                 Η ψυχολογία του χρέους αγγίζει επίσης το ευρύτερο πολιτιστικό και κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο. Οι άνθρωποι μπορεί να δημιουργήσουν χρέη χωρίς να κατανοούν πλήρως τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις οι οποίες οφείλονται στον καταναλωτισμό και την πίεση να ανταποκριθούν στις προσδοκίες της κοινωνίας. Η δυναμική του χρέους περιπλέκεται περαιτέρω από την τάση για ταχεία ικανοποίηση να υπερισχύει της ανάγκης για οικονομική υπευθυνότητα .

                 Από την άλλη πλευρά, η αποτελεσματική  εξυπηρέτηση του χρέους μπορεί να προκαλέσει ανακούφιση. Η υπέρβαση οικονομικών εμποδίων μπορεί να αυξήσει την αυτοπεποίθηση και να αποκαταστήσει την αίσθηση του οικονομικού ελέγχου, τα οποία και τα δύο έχουν σημαντική επίδραση  στην ψυχική υγεία. Οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν συνετές οικονομικές αποφάσεις, να ζητήσουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται και τελικά να εργαστούν για την επίτευξη τόσο οικονομικής όσο και συναισθηματικής ευημερίας έχοντας επίγνωση αυτών των ψυχολογικών πολυπλοκοτήτων.

 

Επιλογές και στρατηγικές με στόχο  τη μείωση του χρέους.

Η μείωση και η αποπληρωμή  του χρέους απαιτεί μια συνολική προσέγγιση η οποία  συνδυάζει τόσο πρακτικές στρατηγικές κυρίως όμως  αλλαγή νοοτροπίας. Το κλειδί για τη διαχείριση του χρέους είναι να εστιάσει κανείς  σε αυτό που μπορείτε να ελέγξει . Ανάπτυξη συνηθειών, μάθηση και δέσμευση για τη λήψη υλοποιήσιμων  οικονομικών αποφάσεων.

Δημιουργία  ενός  λεπτομερούς  προϋπολογισμού  ο οποίος  περιγράφει τα έσοδά,  τα πάγια έξοδα και άλλες δαπάνες. Καταγραφή  για το πού πηγαίνουν τα χρήματά  ώστε να μπορείτε να δοθεί προτεραιότητα στις δαπάνες και να εντοπιστούν  τομείς στους οποίους μπορείτε να γίνουν περιστολές.

Υιοθέτηση  στρατηγικής αποπληρωμής χρέους, όπως να εξοφλήσει  πρώτα των  μικρότερων χρεών  ή να εστιάσει  σε χρέη με τα υψηλότερα επιτόκια. Επιλογή  μεθόδων οι οποίες  θα βοηθήσουν να αλλάξει  η  οικονομική  κατάσταση και να δημιουργηθούν θετικά ψυχολογικά κέρδη.

Περιορισμός στη χρήση πιστωτικών καρτών.. Οι πιστωτικές κάρτες θα πρέπει να είναι ασφυκτικά περιορισμένες και να προορίζονται μόνο για συγκεκριμένες κατηγορίες εξόδων, όπως τα απαραίτητα  ταξίδια ή συναλλαγές στο εξωτερικό

Λήψη  βοήθειας  από εξειδικευμένες συμβουλευτικές υπηρεσίες πιστώσεων, οι οποίες μπορούν να παρέχουν συμβουλές σχετικά με τον προϋπολογισμό, να βοηθήσουν στην ανάπτυξη σχεδίων διαχείρισης χρέους και διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές. Αυτοί οι οργανισμοί μπορούν να προσφέρουν καθοδήγηση σχετικά με ρεαλιστικά και υλοποιήσιμα  σχέδια αποπληρωμής του χρέους.

Διαπραγματεύσεις  όταν  υπάρχουν δυσκολίες στις  πληρωμές προκειμένου να διαπιστωθεί  εάν οι πιστωτές διαθέτουν εναλλακτικά  σχέδια αποπληρωμής. Πολλοί είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν με  περιπτώσεις οι οποίες  αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.

Καθορισμός μικρότερων ,εφικτών και πραγματοποιήσιμων στόχων . Η διαδικασία αυτή θα βοηθήσει  στο να διαπιστωθεί η πρόοδος και σίγουρα θα δημιουργήσει κίνητρα για να μπορέσει  κανείς να συνεχίσει . 

Βελτίωση του χρηματοοικονομικό  αλφαβητισμό μαθαίνοντας για τις αρχές της προσωπικής χρηματοδότησης. Με αυτήν την εκπαίδευση, θα αναπτύσσετε περισσότερη αυτοπεποίθηση, επιτρέποντάς στον δανειολήπτη  να λαμβάνει  ρεαλιστικές  οικονομικές αποφάσεις 

            Απαραίτητη κρίνεται η απόφαση συνεργασίας  με έναν οικονομικό σύμβουλο εξειδικευμένο στη διαχείριση  χρεών, προκειμένου να σχηματιστούν  εξατομικευμένες συμβουλές για τη διαχείριση του χρέους, τον προγραμματισμό  πληρωμής φόρων  και τη δημιουργία και εξασφάλιση μακροπρόθεσμης κατεύθυνσης. Υπάρχει μια εσφαλμένη αντίληψη ότι είναι προσφυγή σε εξιδεικευμένους συμβούλους είναι μια απόφαση  μόνο για άτομα με υψηλά εισοδήματα . Η συνάντηση με έναν σύμβουλο μπορεί να  βοηθήσει να καθοριστούν προτεραιότητές σας και να μειωθεί δραστικά το οικονομικό άγχος.

 

* Το κακό χρέος: 

Μειώνει την περιουσία. Επενδύοντας σε κάτι που δεν είναι απαραίτητο ή χάνει την αξία του σχετικά άμεσα, σημαίνει πως με το πέρασμα του χρόνου μειώνεται και η περιουσία. Παράλληλα, ένα δάνειο με υψηλό επιτόκιο, ακριβώς γιατί δεν έχει προηγηθεί ενδελεχής έρευνα αγοράς, σημαίνει επιπλέον κόστος, μέρος του οποίου θα μπορούσε να είχε κατευθυνθεί σε άλλους σκοπούς.  

Δημιουργεί περισσότερο χρέος. Όσο ένα δάνειο δεν αποπληρώνεται ομαλά, τόσο αυξάνεται – λόγω τόκων. Έτσι, υπάρχει κίνδυνος το χρέος να μεγαλώσει σημαντικά, θέτοντας σε κίνδυνο τυχόν περιουσιακά στοιχεία που έχουν δοθεί ως εξασφάλιση.  

Προκαλεί στρες. Κάποιος, ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, αισθάνεται πίεση και στρες, παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του, αλλά και την καθαρή σκέψη του, η οποία χρειάζεται για την εύρεση της κατάλληλης λύσης. (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος)

 

** * Eργασθηκε στον χρηματοπιστωτικό τομέα σε ελληνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις, σε υψηλές θέσεις ευθύνης. Yπηρέτησε ως  πολιτικό στέλεχος στο Υπουργείο  Οικονομικών, με τομέα ευθύνης τον φορολογικό και τελωνειακό μηχανισμό. Κατά την διάρκεια της θητείας του εκπαιδεύτηκε σε θέματα οικονομικού και οργανωμένου εγκλήματος στο US DEPARTMENT OF TREASURY, στο IRS CRIMINAL INVESTIGATION καθώς και σε τελωνειακά θέματα και δράσεις κατά του λαθρεμπορίου, καθώς και στην Ιταλική οικονομική αστυνομία, GUARDIA di FINANZA. Κείμενά του δημοσιεύονται σε ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά, ενώ αναλύσεις του έχουν παρουσιασθεί σε διεθνούς κύρους έντυπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι απόφοιτος του τμήματος Εγκληματολογικών Ερευνών και ανάλυσης του Ε.Κ.Π.Α. Kάτοχος πιστοποιητικού εξειδίκευσης του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών , στο οικονομικό έγκλημα. Εισηγητής σε πανεπιστημιακές διαλέξεις και σε διεθνή συνέδρια με θεματικές  την διαχείρηση χρεών .( Distress management ) Σήμερα είναι εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Οικονομικών Διευθυντών . (www.giannisstathis.blogspot.com)

read more

Η τίγρης, ο γάιδαρος ,το γαλάζιο γρασίδι, η διαφωνία και η ετυμηγορία του λιονταριού.

 

Η τίγρης, ο γάιδαρος ,το γαλάζιο γρασίδι, η διαφωνία και η ετυμηγορία του λιονταριού.

Μια διδακτική ιστορία η οποία περιγράφει το πως να μη χάνεις το χρόνο σου άσκοπα, διαφωνώντας και προσπαθώντας να πείσεις τους άλλους για τα αυτονόητα.

Η ιστορία διαδραματίζεται στο δάσος.

"Ο γάιδαρος είπε στην τίγρη: “Το γρασίδι είναι γαλάζιο.”

Η τίγρης απάντησε: “Όχι, το γρασίδι είναι πράσινο.”

Η συζήτηση φούντωσε , διαφώνησαν έντονα , και αποφάσισαν να λύσουν τη διαφορά τους, απευθυνόμενοι στο λιοντάρι, τον βασιλιά της ζούγκλας.

'Οταν παρουσιάστηκαν στο λιοντάρι , ο γάιδαρος άρχισε να φωνασκεί:

– Μεγαλειότατε , η αλήθεια είναι ότι το γρασίδι είναι γαλάζιο”

Το λιοντάρι απάντησε: “Σωστά, το γρασίδι είναι γαλάζιο.”

Ο γάιδαρος συνέχισε: -“Η τίγρης δεν συμφωνεί μαζί μου, με αμφισβητεί και με ενοχλεί, σας παρακαλώ τιμωρήστε την.”

Ο βασιλιάς δήλωσε τότε: “Επιβάλλω στην τίγρη τιμωρία πέντε ετών σιωπής” .

Ο γάιδαρος άρχισε να χοροπηδάει από τη χαρά του και και να φωνάζει δυνατά :

-“Το γρασίδι είναι γαλάζιο”…

Η τίγρης αποδέχτηκε την τιμωρία της, αλλά ρώτησε το λιοντάρι:

-“Η Αυτού Μεγαλειότης σας , γιατί να με τιμωρήσει; Τελικά, το γρασίδι είναι πράσινο, ή γαλάζιο?”

Το λιοντάρι απάντησε: “Στην πραγματικότητα, το γρασίδι έχει πράσινο χρώμα.”

Η τίγρης ρώτησε: -“Τότε γιατί με τιμώρησες ;”

Το λιοντάρι απάντησε: “H τιμωρία σου δεν σχετίζεται με το ερώτημα, εάν το γρασίδι είναι γαλάζιο ή πράσινο. Σου επέβαλα τιμωρία επειδή δεν είναι δυνατόν ένα γενναίο και έξυπνο ων, σαν εσένα να σπαταλάει τον χρόνο του με έναν γάιδαρο, και μετά να έρχεται να με απασχολεί με αυτή την ερώτηση.”

Το χειρότερο χάσιμο χρόνου είναι να μαλώνεις με τον ανόητο και φανατικό ο οποίος δεν ενδιαφέρεται για την αλήθεια και τη λογική , παρά μόνο για τη "νίκη" των πεποιθήσεων και των ψευδαισθήσεων του.

Ποτέ μην ξοδεύεις τον χρόνο σου σε συζητήσεις , που δεν έχουν νόημα…

Υπάρχουν άνθρωποι που ανεξάρτητα από το πόσα στοιχεία παρουσιάζουν, αδυνατούν να κατανοήσουν, και άλλοι τυφλώνονται από τον εγωισμό, το μίσος και την αγανάκτηση, και το μόνο πράγμα που θέλουν είναι να είναι σωστοί ακόμα κι αν δεν είναι.

Όταν η άγνοια ουρλιάζει, η νοημοσύνη σιωπά.

Μετάφραση , απόδοση και προσαρμογή , Γιάννης Στάθης

The Story of the Donkey and the Tiger

Adapted from an unknown Author

read more

Η Θεωρεία του "ψόφιου" αλόγου.

 

Η Θεωρεία του "ψόφιου" αλόγου.

«όταν ανακαλύψεις ότι ιππεύεις ένα νεκρό άλογο, η καλύτερη απόφαση είναι να ξεπεζέψεις». Παροιμία της φυλής των Ντακότα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι και παράγοντες που μας οδηγούν να επιμείνουμε σε μια ιδέα, μια απόφαση, μια στρατηγική πέρα από την «ημερομηνία λήξης της». Οι οικονομολόγοι επινόησαν τον όρο, «Concorde Fallacy» η « πλάνη του Concorde» , ως μια μεταφορά για να περιγράψει την προσπάθεια των ανθρώπων να υπερασπιστούν μια επένδυση , μια απόφαση ,μια πολιτική, μια επιχείρηση , όταν αυτή η «άμυνα» κοστίζει πολύ περισσότερο από την εγκατάλειψη και μια εναλλακτική λύση. H πλάνη του χαμένου κόστους περιγράφει την τάση μας να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε μια προσπάθεια στην οποία έχουμε ήδη «δεσμευτεί» ακόμη και αν το κόστος της επένδυσης δεν είναι ανακτήσιμο.

Πρόσφατα εντόπισα στο διαδίκτυο ένα χιουμοριστικό αλλά εξαιρετικά ρεαλιστικό κείμενο το οποίο περιγράφει τον τρόπο “αντιμετώπισης και αντίδρασης» των οργανισμών απέναντι σε σοβαρά προβλήματα .Δυστυχώς πολλοί οργανισμοί αρνούνται να αντιληφθούν τις αλλαγές και την πραγματικότητα η οποία τους περιβάλλει.

Η σοφία της φυλής των Ντακότα, η οποία πέρασε από τη μια γενιά στην άλλη, λέει ότι «όταν ανακαλύψεις ότι ιππεύεις ένα νεκρό άλογο, η καλύτερη απόφαση είναι να ξεπεζέψεις».

Ωστόσο στην πραγματικότητα πολλοί οργανισμοί (κυβερνητικοί ,επιχειρήσεις ) όταν έχουν να αντιμετωπίσουν ένα «ψόφιο άλογο» ακολουθούν τις παρακάτω «προηγμένες στρατηγικές» :

1. Αγοράζεις πιο μεγάλο μαστίγιο

2. Αλλάζεις αναβάτη

3.Απειλεις το άλογο με εξόντωση

4. Συστήνεις επιτροπή ειδικών για να μελετήσεις ενδελεχώς το άλογο

5. Οργανώνεις επισκέψεις σε διάφορες χώρες για να μάθεις πώς οι άλλοι ιππεύουν ένα ψόφιο άλογο.

6. Επαναδιατυπώνεις τις προδιαγραφές απόδοσης σε χαμηλότερα επίπεδα , για όλα τα άλογα προκειμένου να συμπεριληφθούν και τα ψόφια άλογα

7. Κατατάσσεις το ψόφιο άλογο στην κατηγορία “ζωντανά με μικροπροβλήματα”

8. Προσλαμβάνεις εξωτερικούς συνεργάτες για να καβαλήσουν το άλογο

9. Συγκεντρώνεις πολλά ψόφια άλογα μαζί για να αυξήσεις την ταχύτητα

10. Διαθέτεις πρόσθετους οικονομικού πόρους για την εκπαίδευση,με σκοπό την αύξηση της απόδοσης του ψόφιου αλόγου

11. Πραγματοποιείς μελέτη αποδοτικότητας η οποία θα εξετάσει εάν ελαφρότεροι αναβάτες βελτιώνουν τις επιδόσεις του ψόφιου αλόγου

11. Ανακοινώνεις ότι το ψόφιο άλογο κοστίζει λιγότερο στο κράτος επειδή χρειάζεται να το ταΐσεις ,προκαλεί χαμηλότερο κόστος συνεπώς επιβαρύνει την εθνική οικονομία πολύ λιγότερο από τα ζωντανά άλογα

12.Επαναπροσδιορίζεις τα ελάχιστα επίπεδα απόδοσης για όλα τα άλογα και

13. Προάγεις το ψόφιο άλογο σε διευθυντική θέση για να προσλάβει άλλο άλογο..

Με την παράθεση του παραπάνω προηγμένου «οπλοστασίου» αποφάσεων και δράσεων , μπορεί ο καθένας να σκεφθεί επιχειρήσεις ή προβλήματα που έχουν αντιμετωπισθεί με την παραπάνω μεθοδολογία.

Αθήνα 15 Οκτωβρίου 2021

Γιάννης Στάθης

Picture by Kevin Nicoll

read more

Υπάρχει μόνο ένα αφεντικό: Ο ΠΕΛΑΤΗΣ. Και μπορεί να απολύσει ΟΛΟΥΣ. Από τον υπάλληλο έως τον διευθύνοντα σύμβουλο, απλά δαπανώντας τα χρήματά του κάπου αλλού » Sam Walton

 Υπάρχει μόνο ένα αφεντικό: Ο ΠΕΛΑΤΗΣ. Και μπορεί να απολύσει ΟΛΟΥΣ. Από τον υπάλληλο έως τον διευθύνοντα σύμβουλο, απλά δαπανώντας τα χρήματά του κάπου αλλού » Sam Walton

To κείμενο είναι αφιερωμένο σε όσους συμπεριφέρονται λες και μα
ς κάνουν χάρη που μας εξυπηρετούν , σε όσους απαντούν με ύφος χιλίων καρδιναλίων στις ερωτήσεις μας ,σε όσους «υποδύονται» τους υπάλληλους πρώτης γραμμής των οποίων το μόνο προσόν είναι η αγένεια . Και φυσικά στις επιχειρήσεις και τους επιχειρηματίες οι οποίοι τους ανέχονται να τους προκαλούν απίστευτες ζημιές..

Πριν από μερικά χρόνια ο Sam Walton*, ιδρυτής της μεγαλύτερης εταιρείας λιανικών πωλήσεων στον κόσμο έκανε την εναρκτήρια ομιλία σε ένα νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους υπαλλήλους της Walmart .

Οι περισσότεροι εκπαιδευόμενοι περίμεναν ότι ο Walton θα έκανε μια ανούσια και ανιαρή ομιλία για την ιστορία και τις αξίες της εταιρείας, για τις οικονομικές επιδόσεις για την χρηματιστηριακή πορεία γεμάτη πίνακες ,διαγράμματα , κλπ .…. Αντίθετα, προς έκπληξη όλων ,ο Σαμ μοιράστηκε μαζί τους μια σύντομη, απλή και προσωπική ιστορία.

«Είμαι το είδος του πελάτη που πηγαίνει σε ένα εστιατόριο, κάθεται στο τραπέζι και περιμένει υπομονετικά, ενώ ο σερβιτόρος κάνει τα πάντα εκτός από το να έρθει να πάρει την παραγγελία μου..

Είμαι το είδος του πελάτη που πηγαίνει σε ένα κατάστημα και περιμένει σιωπηλά και υπομονετικά, ενώ ο υπάλληλος πίσω από τον πάγκο τελειώνει την ιδιωτική συνομιλία με τον συνάδελφο του πριν πραγματοποιήσω την πληρωμή μου..

Είμαι το είδος του πελάτη που πηγαίνει σε ένα βενζινάδικο και δεν κάνει φασαρία ποτέ, αλλά περιμένει υπομονετικά όσο ο εργαζόμενος ολοκληρώνει την ανάγνωση της εφημερίδας του.

Είμαι το είδος του πελάτη που εξηγεί σε έναν προμηθευτή τον επείγοντα χαρακτήρα της αγοράς για να πάρει ένα συγκεκριμένο προϊόν και δεν διαμαρτύρεται αφού το παραλάβει τρείς εβδομάδες αργότερα.

Είμαι πραγματικά το είδος του πελάτη που μπαίνει σε οποιαδήποτε εμπορική επιχείρηση και «ικετεύει» για προσοχή, για ένα χαμόγελο, για να μου κάνει την «χάρη» ο υπάλληλος.

Και τώρα πρέπει να σκέφτεστε ότι είμαι απλώς ένας καλός, ήρεμος, χαλαρός, ήσυχος, υπομονετικός άνθρωπος. Αλλά κάνετε λάθος!

Ξέρετε ποιος είμαι? Είμαι ο πελάτης που δεν θα επιστρέψει ΠΟΤΕ.

Και μετά διασκεδάζω. Βλέποντας αυτές τις εταιρείες να ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια, στο μάρκετινγκ και τη διαφήμιση, προκειμένου να με κάνουν να επιστρέψω σε αυτές. Όταν ήμουν πραγματικά εκεί, και το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν ένα απλό, φθηνό και εύκολο πράγμα: να μου φερθούν με λίγη ευγένεια."

Υπάρχει μόνο ένα αφεντικό: Ο ΠΕΛΑΤΗΣ. Και μπορεί να απολύσει ΟΛΟΥΣ. Από τον υπάλληλο έως τον διευθύνοντα σύμβουλο, απλά δαπανώντας τα χρήματά του κάπου αλλού »

Η αλήθεια είναι ότι όλα πρέπει να ξεκινούν από τα βασικά. Και η βάση για μια καλή εξυπηρέτηση είναι κάτι τόσο απλό όσο λίγη ΕΥΓΕΝΕΙΑ . Και αυτό δεν απαιτεί καμία επένδυση σε χρόνο ή χρήμα, μόνο τη σωστή ΑΝΤΙΛΗΨΗ .

Οι υπάλληλοι πρώτης γραμμής, αποτελούν το “πρόσωπο” της επιχείρησης προς το ευρύ κοινό. Κατά συνέπεια, η συμπεριφοράς τους κατά τη διάρκεια της συναλλαγής τους με τους πελάτες μπορεί να καθορίσει, έως ένα βαθμό, τη γενικότερη εικόνα μιας επιχείρησης.

Γιάννης Στάθης

Πηγή Διαδίκτυο. Sam Walton (Walmart founder): Believe me… the client will never come back

*Ο Σάμουελ Μούρ Γουόλτον (29 Μαρτίου 1918 - 5 Απριλίου 1992) ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας γνωστός για την ίδρυση των λιανοπωλητών Walmart και Sam's Club . Η WalMart Stores Inc. έγινε η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο με έσοδα, καθώς και η μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία στον κόσμο. [11] Για μια χρονική περίοδο, ο Walton ήταν ο πλουσιότερος άντρας στην Αμερική.

read more

Το "βάναυσο" μαστίγωμα της θάλασσας από τον Ξέρξη...

 Το "βάναυσο" μαστίγωμα της θάλασσας από τον Ξέρξη...

Και είπε ο Ξέρξης στον έχοντα αμφιβολίες Αρτάβανο πρωτοσύμβουλό του: «Εκστρατεύουμε την καλύτερη εποχή του χρόνου για να υποδουλώσουμε ολόκληρη την Ευρώπη»*. Κι έβαλε τους υπόδουλούς του Φοίνικες και Αιγυπτίους με δύο πλωτές γέφυρες να ζεύσουν τον Ελλήσποντο από την Άβυδο έως απέναντι, απόσταση ίση με επτά σταδίους (1.265 μέτρα περίπου), ώστε να περάσουν τα εκατομμύρια των στρατευμάτων του.

Έτσι τα περιέγραψε ο Ηρόδοτος, Πατέρας της Ιστορίας: << Κι επειδή θαλασσοταραχή κατέστρεψε τις πρώτες δύο πλωτές γέφυρές του, ο Ξέρξης διέταξε να μαστιγώσουν 300 φορές τον Ελλήσποντο για να τον δαμάσουν.>>**

«Ενώ το πέρασμα είχε γεφυρωθεί, να πού ξέσπασε μεγάλη μπόρα που τα ᾽’κανε όλα χίλια κομμάτια και τα διασκόρπισε. Κι όταν το έμαθε ο Ξέρξης αγανάχτησε και διέταξε να μαστιγώσουν τον Ελλήσποντο τριακόσιες φορές και να ρίξουν στ᾽ ανοιχτά ένα ζευγάρι χειροπέδες· άκουσα επίσης πως πέρα᾽ απ᾽ αυτά έστειλε στιγματιστές για να του χαράξουν στίγματα.

Κι έδινε εντολή, την ώρα που τον μαστίγωναν, να του λένε λόγια βάρβαρα και αθεόφοβα: «Πικροθάλασσα, ο αφέντης μας σε τιμωρεί μ᾽ αυτό τον τρόπο για το άδικο που του έκανες, ενώ εκείνος δεν σου έχει κάνει κανένα κακό. Αλλά ο βασιλιάς Ξέρξης, θέλεις δεν θέλεις, θα σε διαβεί· και μ᾽ όλο τους το δίκιο οι άνθρωποι, κανείς τους, δεν σου προσφέρουν θυσίες, έτσι αρμυρό και θολό ποτάμι που είσαι».

Έδωσε λοιπόν εντολές και στη θάλασσα να επιβληθούν αυτές οι τιμωρίες και ν᾽ αποκεφαλίσουν εκείνους που είχαν την επιστασία της ζεύξης του Ελλησπόντου»...

Προφανώς ή ανούσια αυτή πράξη φανερώνει έναν ηγέτη ο οποίος έχει απωλέσει την ψυχραιμία του και διατάζει μία συμβολική δράση , για εντυπωσιασμό των χαμηλής διανοητικής στάθμης υπηκόων του, ίσως και των αντίστοιχων αντιπάλων του.

Το παρόν δεν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι πραγματικά ωστόσο οποιαδήποτε ομοιότητα με την σύγχρονη Ελλάδα είναι μάλλον συμπωματική και σε κάποιες περιοχές κυβερνητικής ή επιχειρηματικής δραστηριότητας . μάλλον ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα..

Γιάννης Στάθης

Πηγή : ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι (7.53.1-7.56.2)

Φωτό : Ο Ξέρξης επιβλέπει το μαστίγωμα της τρικυμισμένης θάλασσας του Ελλησπόντου που εμπόδισε τις στρατιές του να περάσουν από την Ασία στην Ευρώπη (εικονογράφηση από έκδοση του 1909) https://www.tanea.gr/2014/12/05/lifearts/anthrwpoi-kai-topia

*(«ὥρην τε τοῦ ἔτεος καλλίστην πορευόμεθα καὶ καταστρεψάμενοι πᾶσαν τὴν Εὐρώπην»)

**«Ξέρξης, δεινὰ ποιεύμενος τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς»:

read more

ΟΙ 5 ΒΑΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΗΛΙΘΙOΤΗΤΑΣ

 Ο Κάρλο Τσιπόλλα στο τελευταίο βιβλίο του Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας* , διατυπώνει πέντε θεμελιώδεις νόμους της ηλιθιότητος:

Πρώτος Θεμελιώδης Νόμος: Πάντοτε και αναπόφευκτα ο καθένας μας υποτιμά τον αριθμό των ηλίθιων ατόμων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Δεύτερος βασικός νόμος: Η πιθανότητα ότι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο είναι ηλίθιο, είναι ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό του.

Τρίτος (χρυσός κανόνας) Θεμελιώδης Νόμος: Ένα ηλίθιο άτομο είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί ζημίες σε άλλο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, ενώ ο ίδιος δεν απολαμβάνει κανένα κέρδος ή ακόμα υφίσταται κάποια απώλεια.

Τέταρτος βασικός νόμος: Μη ηλίθια άτομα υποτιμούν πάντα την επιζήμια δύναμη του ηλίθιου ανθρώπου. Συγκεκριμένα μη ηλίθια άτομα συνεχώς ξεχνούν, ότι πάντα, παντού και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, το να ασχολούνται ή/και να συνεργάζονται με ηλίθια άτομα, πάντα αποδεικνύεται δαπανηρό λάθος.

Πέμπτος βασικός νόμος: Το ηλίθιο άτομο είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος ατόμου.

Συμπέρασμα: Ένα ηλίθιο άτομο είναι πολύ πιο επικίνδυνο από έναν ληστή

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Ο CIPOLLA για να εξηγήσει τις συνεπεις των δρασεων των διαφορων "τυπων" ανθρώπων τοποθετεί τα άτομα σε ένα απλό διάγραμμα με συντεταγμένες x­-y, αναλόγως του οφέλους β της ζημίας που προκαλουν στους ίδιους ή στους άλλους.

Μια από τις διαπιστώσεις του Cipolla σχετικα με το υπό εξέταση θλεμα είναι ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε τέσσερις " κατηγορίες" :

ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ -ΑΝΙΚΑΝΟΙ : Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα άτομα των οποίων οι ενέργειες δημιουργούν κέρδος σε άλλους ( έχουν ευφυΐα και μπορούν να δημιουργήσουν), αλλά ζημία στους ίδιους η μηδαμινό όφελος .

ΕΥΦΥΕΙΣ: Στη κατηγορία αυτή ανήκουν άτομα των οποίων οι ενέργειες προκαλούν κέρδος τόσο στους άλλους όσο και στους ίδιους.

ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ: Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα άτομα των οποίων οι ενέργειες προκαλούν ζημία στους άλλους, αλλά κέρδος στον εαυτόν τους.

ΗΛIΘΙΟΙ/ΒΛΑΚΕΣ: Σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που, με τις ενέργειές τους, προκαλούν ζημιά σ’ ένα άλλο άτομο ή σε μια ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο άτομο να αποκομίζει κάποιο όφελος /κέρδη , ενώ πιθανά να υφίσταται και ζημίες. Όσοι ανήκουν στις τρεις πρώτες κατηγορίες δεν το λένε και όσοι ανήκουν στη τελευταία δεν το ξέρουν

*ΟΙ 5 ΒΑΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΗΛΙΘΙOΤΗΤΑΣ

The Basic Laws of Human Stupidity by Carlo M. Cipolla, Professor of Economics, UC Berkeley, Spring 1987.

read more